І ноч рассыплецца на росы,
І паплыве па росах цень.
То будзе цень ад птушкі боскай,
Які пачне сабою дзень.
І птушку боскую ў цямноцьці
Шукаю, быццам бы сьляпы,
Які ня бачыць прыгажосьці,
Ды адчувае: «Ёй тут быць!»
У жыце плача перапёлка
Аб тым, што радасьці няма.
Ад горкай песьні ветру золка,
І ноч яму, нібы турма.
Іду, душою адзінокі,
І птушку боскую заву.
А зь неба ападаюць зоркі
І паляць сумную траву.
Ды ноч рассыплецца на росы,
І паплыве па росах цень.
То будзе цень ад птушкі боскай,
То будзе мой Любові дзень.
|
|
